بررسی تحولات نگرش دینی جوان ایرانی
(نشر محدود). 1389
بررسیهای مقدماتی، حکایت از آن دارد که نوجوانان و جوانان ایرانی در برخورد با نگرش مرسوم از اسلام در جامعه، در یک تقسیمبندی بسیار کلان، در سه دسته قرار میگیرند.
دسته نخست شامل جوانانی است که از اعتقاداتی همسان با بزرگسالان نسل اول و دوم انقلاب، برخوردارند.
دسته بعد، جوانانی هستند که به نوعی اعتراض و دلزدگی خویش نسبت به دین و دیانت را نشان می دهند و سرانجام در دسته آخر، افرادی قرار میگیرند که به صراحت دست به نفی دین زده، به نوعی دینستیزی را پیشه خویش کردهاند.
اگر از سه قشر اخیر، توجه خود را معطوف به قشر دوم کنیم، ملاحظه میشود که نوجوانان و جوانان معترض به نگرش مرسوم از اسلام، از سویی با «دیده نقد» و از سوی دیگر با «دیده برخوردی واکنشی و لجاجتآمیز» برخورد کرده، نگرش و قرائت دینی جدیدی را از خود به معرض دید میگذارند.
بررسیهای میدانی مقدماتی، دلالت بر آن دارد که تحولات اخیر را می توان به میزان زیادی نشأت گرفته از سوابق تحصیلی جوانان (آموزشی تجربی)، سوابق تربیتی آنان، ویژگیهای روانشناختی جوانان ایرانی، تحولات فرهنگی جوانان، تحولات اجتماعی جوانان، تحولهای عقیدتی جوانان، تحولات سیاسی جوانان، سرخوردگیهای اقتصادی، وقوع گسست و شکاف نسلی و سایه گستر شدن فضای جهانی شده دانست.