آموزش غیررسمی
تهران: بعثت. 1390

کتاب حاضر به مقوله آموزش‌های غیررسمی و غیرمستقیم پرداخته، در صدد برآمده است تا فراز و فرود این آموزش‌ها را به تصویر بکشد.
فصل نخست کتاب با عنوان «آموزش رسمی، آموزش غیررسمی»، به طرح مقوله آموزش رسمی در برابر آموزش غیررسمی (آموزشی که با تسامح می‏توان آن را آموزش خارج از مدرسه تلقی کرد)، پرداخته، بر گستره ‏‏وسیع‌تر و عمیق‌تر آن تأکید ورزیده و خاطر نشان ساخته است که آموزش غیرمستقیم را باید بیش‌تر به صورت یک ابزار کارآمد دید که در عین استفاده مثبت، می‏تواند به صورت منفی نیز مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان نمونه، استفاده از آموزش غیررسمی برای القای مصرف-زدگی در شهروندان یا القائات ارزشی، فرهنگی و سیاسی خاصی در آنان، از جمله مواردی است که در حد قابل توجهی در جهان معاصر بدان توجه شده است و بر همین مبنا، جهت‌گیری‌های ارزشی خاصی را به شهروندان، القا می‌کنند.
عناوین مصادیق مورد استناد کتاب در آموزش غیررسمی به قرار زیرند: «آیا یک کالا، می‏تواند به مثابه یک حربه فرهنگی عمل کند؟»، «بررسی القائات ارزشی بازی‌های ویدیویی- رایانه‌ای»، «القائات سیاسی و عقیدتی بازی‌های ویدیویی- رایانه-ای»، «بررسی روند اسوه‌سازی‌ها در غرب»، «بررسی القائات برچسب کالاهای مصرفی (خارجی) به کودکان و نوجوانان»، «استفاده از کاریکاتور در جریان القای اهداف زیست محیطی»، «استفاده از عروسک‌ها در جریان القای اهداف زیست محیطی»، «جامعه‌پذیری ضدِجامعه‌پذیری»، «تأملی دوباره در آموزش دین»، «امکان‌سنجی زنگ خلاقیت در مدارس»، «کارآفرینی آموزشی».
به نظر می‏رسد، مجموعه مباحث پیش‌گفته، بتوانند در درجه نخست اهمیت ارزش‌های آموزش غیررسمی را عیان‌تر ساخته، ضرورت استقبال از این روش‌ها را در کنار روش‌های آموزش رسمی، مورد تأکید قرار دهند و در درجه بعدی اهمیت، به طرح این هشدار بپردازند که با وجود ارزشمندی آموزش‌های غیررسمی، در حال حاضر، دستگاه‌های تبلیغاتی غرب از این ابزار کارآمد، در جهت القای ارزش‌های خود، استفاده‌های نامناسبی به عمل می‏آورند که توجه به این امر در سطح جامعه به شدت ضرورت دارد.