نگاهی به 8 سال جنگ تبلیغاتی
تهران: جهاددانشگاهی دانشگاه تهران. 1372
کتاب حاضر با بیش از 2000 استناد به منابع دست اول جنگ در صدد بررسی جنگ تبلیغاتی ایران و عراق طی 8 سال جنگ پرداخته است.
این کتاب شامل سه فصل است. فصل اول، به بررسی مسایل روانی جنگ از آغاز تهاجم عراق به مرزهای ایران تا تاریخ 5/7/60 پرداخته است. این مرحله شامل دوران پیشروی اولیه عراق، انسجام نیروهای ایران و مقابله با نیروهای ارتش عراق و در نهایت، رسیدن جنگ به حالت توازن قوا و تعادل در دو طرف، می‌شود. مباحث اصلی این فصل عبارتند از: ترسیم چهره‌ای منفی برای ایران، ترسیم چهره‌ای مثبت از عراق، تلاش برای بی‌انگیزه کردن و ارعاب ارتش و مردم، قلب ماهیت جنگ، صلح‌طلبی عراق، زیر سؤال بردن حامیان عرب ایران، رابطة ایران با اسرائیل، رابطة ایران با امریکا، تلاش در جهت قومی کردن جنگ، حفظ روحیة مردم و ارتش عراق، مطرح شدن صدام به عنوان یک رهبر برتر و سرنوشت جنگ.
فصل دوم، از تاریخ 5/7/60 شروع می‌شود و تا تاریخ 23/4/61 به طول می‌انجامد. در این مرحله از جنگ که جامعه شاهد انسجام سیاسی روانی جامعة ایران، انسجام نیروهای ایران، وحدت سپاه و ارتش و در خدمت جنگ بودن دیپلماسی است، پیروزی‌های بزرگ و پی‌درپی نصیب ایران می‌شود، و صدام و ارتش عراق، در معرض سقوط جدی قرار می‌گیرند. در این فصل عناوینی مانند: ترسیم چهره‌ای منفی از ایران، تلاش برای فریب ایران، تلاش برای بی‌انگیزه کردن ارتش، بی‌انگیزه کردن مردم در جنگ، تلاش در جهت وارد کردن مردم و ارتش عراق در جنگ، قَلب ماهیت جنگ، فریب پیشنهاد صلح‌طلبی، زیر سوال بردن حامیان عرب ایران، تبلیغ رابطة ایران با اسرائیل، تبلیغ رابطة ایران با امریکا، تغییر جَوّ تبلیغاتی عراق و سرنوشت جنگ مورد بررسی قرار گرفته اند.
فصل سوم، از تاریخ 23/4/61 شروع می‌شود و تا پذیرش قطعنامة 598 به طول می‌انجامد. در این مرحله از جنگ، ایران شاهد فراز و نشیبهای بسیاری در مسایل نظامی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خویش است و حاصل این فراز و نشیب ها، مجموعه‌ای از پیروزی‌ها و شکست‌ها است در این فصل به بررسی ترسیم چهره‌ای منفی از ایران، تلاش برای بی‌انگیزه کردن ارتش و مردم، الزامی کردن حضور مردم و ارتش عراق در جنگ، قَلب ماهیت جنگ، صلح طلبی عراق، زیر سؤال بردن حامیان عرب ایران، رابطة ایران با اسرائیل، رابطة ایران با امریکا، تلاش در جهت قومی کردن جنگ، حفظ روحیة ارتش عراق، مطرح شدن صدام به عنوان یک رهبر برتر، حفظ موقعیت سیاسی روانی صدام و سرنوشت جنگ، پرداخته شده است.
